طرح‌هایی که برای کسب و کارتان تهیه می‌کنید میتوانند در چهار نوع مختلف دسته‌بندی شوند که عبارت است از: طرح بسیار کوتاه یا اصطلاحا «مینی پلن»، طرح «ارائه»، طرح «کاری» و طرح «چه می‌شود، اگر...!». تهیه هر یک از این طرح‌ها به میزان خاصی از کار و تلاش نیاز دارند. در واقع تضمینی وجود ندارد که طرحهای طولانی‌تر الزاما بهتر از طرح های خلاصه و کوتاه باشند. موفقیت این طرح‌ها به عوامل مختلفی بستگی دارد، ازجمله اینکه بتوانید طرحی صحیح و منطقی تدوین کنید و در گام بعدی آن را در مجموعه‌ای از فرایندهای صحیح و مناسب به‌کار گیرید.
در ادامه چند مورد از طرح‌هایی که می توانید در کسب و کارتان مورد استفاده قرار دهید را معرفی می‌کنیم:
۱.طرح کوتاه یا مینی پلن:
«مینی پلن» یا طرح کوتاه در میان کسب و کارهای کوچک بسیار محبوب است، زیرا می‌توان آن را همان لحظه به طور اجمالی مطالعه یا نسخه دیجیتال آن را دانلود و در فرصتی مناسب روی تلفن همراه یا تبلت مطالعه کرد. در طرح کوتاه شما بسیاری از اجزای تشکیل دهنده همان طرح طولانی‌تر را دارید با این تفاوت که اجزایی که محتوای مشابهی دارند را در عناوین مشخص خلاصه می‌کنید.
معمولا برای شروع کسب‌و‌کاری کوچک، مینی پلن همه آن چیزی است که بهش نیاز دارید، اما برای راه‌اندازی کسب‌و‌کاری پیچیده‌تر، احتمالا به نسخه‌های طولانی‌تر و با جزییات بیشتری از طرح کسب وکار نیاز دارید.
۲.طرح ارایه یا پرزنت:
ظهور روش ارایه کسب وکار با استفاده از پاورپوینت تغییرات قابل توجهی را در نحوه ارایه محتوای کسب و کارها ایجاد کرد. بسیاری از افراد با نزدیک شدن زمان ارایه طرح، حتی از خواب شب‌شان هم می‌گذرند، مخصوصا برای ارایه طرح‌هایی که میتوانند نقش مهمی در آینده کسب‌و‌کارشان بازی کنند. ارائه طرح در چند اسلاید می‌تواند بسیار قدرتمند عمل کند.
وقتی طرح کسب وکارتان را در قالب برگه‌های کاغذی ارایه می‌دهید، خوانندگان طرح‌تان اغلب نمی‌توانند اشتیاق شما را نسبت به کسبوکارتان افزایش دهند، همچنین فرصت اینکه از شما سوالات‌شان را بپرسند، ندارند.
اما زمانی‌که طرح‌تان را طی یک جلسه سخنرانی ارایه می‌کنید، در20 دقیقه، می‌توانید تمام نکات کلیدی را پوشش دهید و با درنظرگرفتن پیش‌بینی‌های مالی، بیانیه ماموریت و مفهوم کسب وکارتان را به صورت داستان بیان کنید.
به خاطر داشته باشید که هنگام ارایه از گرافیک‌های ساده استفاده کنید و نظرات را به سمت ایده‌های خود متمرکز کنید. به علاوه همچنان که «طرح ارائه» مختصر است، نباید فریب‌کارانه به نظر برسد و این به دقت بسیاری نیاز دارد. لازم است به سوالات مربوط به چه کسی، چه چیزی، کجا، چرا، چه زمانی و چگونه پاسخ دهید.
۳.طرح کار:
«طرح کار» ابزاری است که به وسیله آن چارچوب‌ها، اهداف و جدول زمان‌بندی پروژه را برای اعضای تیم‌تان مشخص می‌کنید. از طریق طرح کار، فرآیندها را به وظایف کوچک و قابل دستیابی تبدیل و آنچه می‌خواهید انجام دهید را شناسایی می‌کنید. به این ترتیب درک بهتری از پروژه برای اعضای تیم‌تان ایجاد می‌شود. شما برای اجرای پروژه‌تان به طرح کار نیاز دارید. این نوع طرح باید بیشتر به جزئیات بپردازد، اما هنگام ارایه می‌تواند کوتاه‌تر شود.
در طرح کاری که با تمرکز بر استفاده درون سازمانی ایجاد شده است، می‌توان بعضی از عناصر و اطلاعات را حذف کرد. به عنوان مثال احتمالا نیازی به ضمیمه سوابق شغلی مدیران کلیدی یا ضمیمه عکس‌های محصول در طرح کارتان ندارید.
سیاست‌‌ها و برنامه‌های داخلی کسب‌وکار می‌تواند تصمیم‌گیری درباره اینکه «آیا اطلاعات خاصی باید در یک طرح کاری قرار گیرد یا خیر» را تحت تاثیر قرار دهد. بسیاری از کارآفرینان از اینکه کارکنان درباره مسائل مالی مالک کسب وکار بدانند، حساس هستند. البته این نوع اطلاعات می‌تواند به عنوان حریم خصوصی مالک کسب و کار محسوب و از طرحهای کاری حذف شود.
۴.طرح «چه می‌شود، اگر...؟!»:
هنگامی که با شرایط غیرمعمول و پر از ابهام روبرو هستید، نیاز به نوع دیگری از طرح کاری دارید. به‌عنوان مثال، زمانی‌که در جستجوی سرمایه‌گذاری بانکی هستید، ممکن است بخواهید یک طرح احتمالی را آماده کنید.
طرح احتمالی برنامه‌ای است با تعریف سناریوی بدترین حالت ممکن که در آن می‌توانید بدترین‌ها را برای کسب و کارتان متصور شوید؛ مثلا «کسب و کارتان سهم بازارش را از دست داده است»، «در رقابت شدید بر سر قیمت‌ها قرار گرفته است» یا «عضو کلیدی تیم مدیریتش را از دست داده است».
طرح احتمالی نشان می‌دهد، شما بیشتر از یک سناریوی خوش‌بینانه را برای کسب و کارتان در نظر گرفتید و این می‌تواند از میزان ترس سرمایه‌گذار بکاهد.
فرض کنید کسب وکارتان دستاورد خاصی را در نظر داشته باشد. در این صورت یک طرح کسب وکار مقدماتی که بعضی آن را طرح «چه می‌شود، اگر...!» می‌نامند، به شما در تشخیص اینکه «آن دستاورد واقعا ارزشش را دارد یا خیر؟» یا «چگونه ممکن است اصل کسب و کارتان را تحت تاثیر قرار دهد؟»، کمک می‌کند. مثلا چه می‌شود اگر «قیمت‌ها را افزایش دهید؟»، «روی آموزش کارکنان‌تان سرمایه‌گذاری کنید؟» و «اقدامات تکراری را کاهش دهید؟».
شاید بخواهید شانس‌تان را برای توسعه بیشتر کسب و کارتان بررسی کنید. طرح «چه می‌شود، اگر...!» به شما کمک می‌کند، نیازهای رو به رشد از جمله نیاز به فضای بیشتر، تجهیزات، نیروی انسانی و دیگر متغیرها را شناسایی کنید. بنابراین می‌توانید تصمیم‌گیری مناسب و دقیقی داشته باشد.
آنچه که این نوع از طرح‌ها را از طرح های کاری و طرحهای ارایه مجزا می‌کند، این است که طرح «چه می‌شود، اگر...!» لزوما توصیفی از نحوه مدیریت و اداره کسب‌وکار نیست. بلکه بیشتر شبیه یک ضمیمه برای طرح کسب‌وکار واقعی است.
اگر تصمیم بگیرید دانش رقیب را بیاموزید یا به‌طور چشمگیری رشد کنید، می‌توانید بعضی از تفکراتی که برای تدوین این طرح‌ها سرمایه‌گذاری شده را با طرح کسب‌وکار اولیه‌تان ترکیب کنید.
اینجا طرح کسب و کارتان را آسان و آنلاین بسازید
مترجم: نازنین توکلی (کارشناس ارشد مدیریت صنعتی)
برگرفته از سایت entrepreneur.com
دیدگاه شما